Book design for Bart Van der Straeten's debut poetry collection onbalans, published by Vrijdag, June 2014.
language: Dutch
font: Caslon
dimensions: 9 mm x 208 mm x 140 mm
weight: 136 g
paper: roman 90 g cr/w
cover: bio top 3 250 g
printed by: Ten Brink, Meppel, The Netherlands
nur 306 — isbn 978-9-46-001264-8
language: Dutch
font: Caslon
dimensions: 9 mm x 208 mm x 140 mm
weight: 136 g
paper: roman 90 g cr/w
cover: bio top 3 250 g
printed by: Ten Brink, Meppel, The Netherlands
nur 306 — isbn 978-9-46-001264-8
some comments relating the book design by poetry critics (all in Dutch):
“In Van der Straetens poëzie is het wit even belangrijk als het woord. Dat hebben vormgever en uitgever goed begrepen. De bundel heeft een volledig witte kaft en de gedichten staan enkel afgedrukt op de rechterpagina.” — Erwin Jans, ‘Systeemfout’, in: deReactor.org, platform voor literaire kritiek, 4 November 2014.
“Alles aan de bundel Onbalans ademt soberheid, gematigdheid, rust en evenwicht. De vormgeving van het buitenwerk is symptomatisch: een helwitte cover die gebroken wordt door de zwarte letters van auteursnaam, titel en ondertitel en uitgeverslogo, enkel een barcode op het achterflap en twee korte, rode, diagonale lijnen die elkaar lijken te spiegelen en het wit dreigender breken dan de zwarte letters.” — Patrick Peeters, 'Hoe nu hier dit bestaan te bestendigen', in: Poëziekrant 5, September 2014.
“Debuteren als dichter terwijl je bekend bent als poëziecriticus mag dan al een heikele zaak zijn, nog veel gevaarlijker is het te debuteren met een totaal witte bundel. […] Het is dan ook de nachtmerrie van elke uitgever - ik zou zelfs durven beweren: een heus bedrijfsrisico - om een volledig zwart of wit boek te produceren. Niettemin: Bart Van der Straeten heeft de guts om met een haast totaal witte bundel te debuteren, en uitgeverij Vrijdag neemt dat risico zonder blikken of blozen. U was er zich tot nu toe niet van bewust, dames en heren, maar dat verdient uw grootste respect.” — Carl De Strycker, 'Opgepast: gevaarlijk poëziedebuut 'onbalans' van Bart Van der Straeten', in: Knack.be, 12 juni 2014.
“Aan de gedichten wordt de volle ruimte gegeven, want telkens staat een gedicht op de rechterpagina afgedrukt, terwijl de linkerpagina wit blijft. Zo krijg je natuurlijk ook een moeilijke balans tussen spreken en zwijgen, net zoals er op het omslag van de bundel een lijnstuk dwars over de pagina getrokken is, als een correctie van het beeld, terwijl de rest van het omslag zich in gebroken wit hult, op de te verwachten gegevens als auteur, titel van de bundel en naam van de uitgeverij na. Het wijst allemaal op de precisie die Van der Straeten nastreeft. Op dat vlak vinden we wel een verbinding van vorm en inhoud, want Van der Straetens gedichten zijn uitgepuurd: net zoals er geen woord te veel staat, hebben de gedichten bijna geen interpunctie, geen hoofdletters.” — Paul Demedts, ‘onbalans van Bart Van der Straeten’, in: Cobra.be, 20 November 2014.
